Θεός αγάπης, φιλανθρωπίας και συγχώρησης

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Στην παραβολή του σπλαχνικού πατέρα ή του άσωτου υιού όπως έχουμε συνηθίσει να τη ονομάζουμε, ο Θεός είναι Θεός αγάπης, φιλανθρωπίας και συγχώρησης. 

Ο σπλαχνικός πατέρας γεμάτος συγχώρηση και αγάπη δέχεται στην αγκαλιά του τον άσωτο υιό. Ο υιός ξαναγυρνά πίσω στο σπίτι του, στη μικρή του «πατρίδα». Η ανταπόκριση του πατέρα που, ακόμα τον αγαπά, είναι η συγχώρηση. 

Ας θυμηθούμε εδώ τους ήρωες του Ντοστογιέφσκι, τον Ρασκόλνικοφ (στο Έγκλημα και Τιμωρία) και τον πρίγκιπα Μίσκιν (στον Ηλίθιο), που η ίδια η ζωή τους φανερώνει την αλήθεια της αγάπης. 

Κάθε άρνηση της αγάπης και της συγχώρησης κρατάει σκληρή την ψυχή του ανθρώπου. Η παραβολή του σπλαχνικού πατέρα, λένε πως έχει χαρακτηριστεί ως το «Ευαγγέλιο του Ευαγγελίου». Ακέραιο, εδώ, το μήνυμα της χριστιανικής πίστης: ο Θεός, ως πατέρας όλων των ανθρώπων δέχεται κάθε αμαρτωλό πίσω στην αγκαλιά του. Αμαρτία και συγχώρηση, σήμερα, σε έναν κόσμο άνευρο και ανέραστο, όπου ουκ ολίγα κατεστημένα εκκλησιαστικά, πολιτικά, κοινωνικά συντρίβουν τον ανθρώπο, είναι δρόμοι παράλληλοι. Η μια δεν μπορεί να υπάρξει δίχως την άλλη. Γι’ αυτό πιασμένες χέρι – χέρι σέρνουν χορό παράλογο και ερωτικό. 

Ρέμπραντ, «Η επιστροφή του χαμένου γιού». ΠΗΓΗ: Γιώργος Τσανανάς - Απόστολος Μπάρλος. (2009). Θρησκευτικά Β΄ Γυμνασίου: Καινή Διαθήκη. Ο Ιησούς Χριστός και το έργο του. Αθήνα: ΟΕΔΒ, σ. 63.