Τρίτη 18 Αυγούστου 2020

Ονόματα της Παναγίας

        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ εορτάζοντας τη μνήμη 

των αγίων Κηρύκου και Ιουλίτης

       ένα θαύμα να καίει στους ουρανούς τ' αλώνια 

ιερείς και πουλιά να τραγουδούν το χαίρε:

 

      ΧΑΙΡΕ η Καιομένη και χαίρε η Χλωρή 

Χαίρε η Αμεταμέλητη με το πρωραίο σπαθί


      Χαίρε η που πατείς και τα σημάδια σβήνονται 

Χαίρε η που ξυπνάς και τα θαύματα γίνονται


      Χαίρε του παραδείσου των βυθών η Αγρία 

Χαίρε της ερημίας των νησιών η Αγία


      Χαίρε η Ονειροτόκος χαίρε η Πελαγινή

Χαίρε η Αγκυροφόρος και η Πενταστέρινη


      Χαίρε με τα λυτά μαλλιά η χρυσίζοντας τον άνεμο 

Χαίρε με την ωραία λαλιά η δαμάζοντας το δαίμονα


      Χαίρε που καταρτίζεις τα Μηναία των Κήπων 

Χαίρε που αρμόζεις τη ζώνη του Οφιούχου


      Χαίρε η ακριβοσπάθιστη και σεμνή 

Χαίρε η προφητικιά και δαιδαλική

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ. (1993). Το Άξιον Εστί. Αθήνα: Ίκαρος, σσ. 76-77.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2020

Βασιλείου και Χρυσοστόμου... ποίηση

Του ΒΑΣΙΛΗ ΣΤΑΥΡΑΚΕΛΛΗ

Μήπως ζω σε παραμυθία;                                                   

Μεσιανό άρμπουρο ιστιοφόρου

η αγάπη σου.

Τραμπαλίζεται άναρχα.

Μπρος πίσω,

ζερβά δεξά.

Ταλαντεύεται, τρίζει, ισορροπεί.

 

Πορεύεται στο καταράχι

των αγέρηδων.

Πότε με γραιγολεβάντε

τρικυμιώδη,

πότε με πουνέντε

μέθη Ηλύσια.

Πότε με γαρμπή

μπουρινιασμένο,

πότε με Μαΐστρο

δροσερό.

 

Κι εγώ σκαρί πολυταξιδεμένο,

πελαγοθρεμμένο,

στηρίζω στα σωθικά μου

τα τερτίπια σου.

Τους θυμούς, τις εξάρσεις,

τη μεταμέλεια, τις υποσχέσεις σου

για νηνεμία σε γιατάκι ηδονής.

Άρμπουρο η αγάπη σου.

Φλόκος σφριγηλός ο ερωτάς μου.

 

Στην τιμονιέρα ένας ιππόκαμπος

χαράζει πορεία,

με διπαράλληλο κανόνα.

Φεγγαριασμένη

η αδερφή του Μεγαλέξανδρου

εξακολουθεί να μαδά μαργαρίτες.

Αιθεροβατεί.

 

Διπολικό το συνταίριασμα..

Σύνεση σε ουτοπία.

Λογική σε παραλογισμό.

Κι αναρωτιέμαι

μήπως ζω σε παραμυθία;

 

Του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΕΛΑΓΩΤΗ

Λες να πονέσω;

“Και να ξέρεις”,

να του πεις:

“Δεν έρχομαι να σε συναντήσω με άδεια χέρια.

Σε πολύτιμο πάπυρο

σου παραχωρώ την επικαρπία του χώρου

της προηγούμενης χαράς μου.

Ξεχερσωμένο.

Ανυπόμονα έτοιμο να οργωθεί.

Κράτησα μόνο

ένα αρμυρίκι στην άκρη της θάλασσας

που φύτεψε κάποιον Αύγουστο

-Σου έχω μιλήσει για την αύρα

που  μου έφερνε απ’ το μισάνοιχτο παράθυρο

τις βραδιές των μελτεμιών-

και τη ματιά του.

Μόνο που λάμπει υπερβολικά.

Θα ενοχλεί

τις θεοσκότεινες  νύχτες μας.

Πρέπει να την βγάλω από πάνω μου

Πάραυτα.

Κι είναι βαθιά ριζωμένη,

λες να πονέσω;

Καληνύχτα!

Αγία Σοφία: «Γλυκύπικρον νανούρισμα της δουλείας»

 «Η Αγία Σοφία!

Γλυκύπικρον νανούρισμα της δουλείας, και σεμνόν εμβατήριον της ελευθερίας! Φακός θολόμορφος, απέραντος, συγκεντρών τα δάκρυα και τους στεναγμούς του Γένους  τέσσαρας τώρα αιώνας, τα οποία τόσον πικρώς αποξηραίνει η βαρυτάτη χρυσή ημισέληνος, η επί της αιθερίας κορυφής του θόλου σου επικαθημένη». 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΩΡΑΪΤΙΔΗΣ. (2006). «Κωνσταντινούπολις», στο: Με του Βορηά τα κύματα. Αθήνα: Εκδοτικός Οργανισμός Κυριακίδη, σ. 10 κ΄ 72.

Ο Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας, περατωμένος, όπως εμφανιζόταν κατά την ημέρα των εγκαινίων του από τον Ιουστινιανό (27 Δεκεμβρίου 537). Σχέδιο Έλλη Σολομωνίου Μπαλάνου· [από το βιβλίο: Το Χρονικό του Κωδινού. Για το χτίσιμο της Αγιά-Σοφιάς, Μεταγλωττισμένο από τον Γεώργη Πρίντζιπα με σχόλια για τα πρόσωπα, ιστορίες και πράγματα από τον ίδιο. Προλεγόμενα Τάσου Λιγνάδη, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 1992· εσώφυλλο].

Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Πανσέληνο φως

Του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΕΛΑΓΩΤΗ

Με μια βάρκα καρπούζι
περάσαμε τις συμπληγάδες
τραγουδώντας
πάνω στη ράχη του δελφινιού
Στην Ιωλκό
ή στην οδό Τραλλέων στα Πατήσια
πλημμύρισαν πανσέληνο
οι ταράτσες, οι δρόμοι, τα εκδοτήρια εισιτηρίων
ως και τα υπόγεια των φτωχών
Υπερίπταμαι
πάνω απ' τις πλημμυρισμένες πολιτείες
καθισμένος στα καπούλια του Πήγασου
κι ανακαλύπτω
ξαπλωμένη ανάσκελα στα βότσαλα της Εφταλούς
τη κιθάρα του Αρίωνα,
κουρδισμένη από μάστορα Μικρασιάτη
Υπερίπταμαι
πάνω απ' τις πλημμυρισμένες πολιτείες
κι ανακαλύπτω
Εσένα
λουσμένη σε πανσέληνο φως
Ιέρεια στον Ιούλιο των νησιών
Χιλιάδες ξυπόλητα ποδοβολητά στη βρεγμένη άμμο
για την υποδοχή
Καλώς όρισες.

Πρέπει να απλουστεύσουμε τις διαδικασίες επαφής
και να καταργήσουμε τους τύπους
και τα πρωτόκολλα
Να βρισκόμαστε πιο συχνά βρε αδερφέ,
κάθε φεγγάρι,
γυμνοί και άσπιλοι
Εκεί
στα βότσαλα της Εφταλούς
με την κιθάρα του Αρίωνα
και ένα καθρεφτάκι,
για να σου ρίχνω Πανσέληνο στα μάτια.