Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Η εικόνα ανήκει στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μακρινίτσας. Ο Μυτιληνιός ναΐφ - ζωγράφος τη ζωγράφισε στα 1911, όταν βρισκόταν στο Πήλιο. Αν και η σύνθεση, καθώς φαίνεται, ακολουθεί τα δυτικά πρότυπα απόδοσης της Ανάστασης του Χριστού, έχει ενδιαφέρον γιατί φανερώνει πως ο ζωγράφος σε πολλά έργα του ενώ δεν δέχθηκε ξένες επιδράσεις, τελικά, υιοθέτησε τεχνικές της δυτικής ζωγραφικής, τις οποίες και προσάρμοσε στη δική του «ανάλαφρη» ζωγραφική τέχνη του. Η εικόνα παριστάνει τον Χριστό να αναδύεται από τον τάφο μέσα σε μια εκτυφλωτική λάμψη. Τα γαλάζια σύννεφα μέσα από τα οποία προβάλλει ο ημίγυμνος και με ανοιχτά χέρια Αναστημένος Χριστός, ο οποίος στο αριστερό του χέρι κρατά το Σταυρό και με το δεξί του ευλογεί, καταδεικνύουν μια δυνατή σύνθεση και μια κορυφαία στιγμή της καλλιτεχνικής δημιουργίας του λαϊκού - ναΐφ ζωγράφου. Οι δύο γυναίκες, στη δεξιά πλευρά της εικόνας, προφανώς είναι οι μυροφόρες μαθήτριες του Χριστού, που κοιτάζουν εκστατικές τον καθισμένο άγγελο πάνω στον άδειο τάφο, αλλά και η παρουσία των έντρομων Ρωμαίων στρατιωτών, στο κάτω μέρος της εικόνας, φανερώνουν την καλή γνώση του ευαγγελικού κειμένου που είχε ο Θεόφιλος. Αναμφίβολα, ετούτος ο ναϊβισμός του Θεόφιλου, παρακάμπτει κάθε ορθολογιστική διάθεση, μέσω της ζωγραφικής του, να ερμηνεύσει το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ
Παλιούρας, Δημήτριος. Καραθάνου - Ζαρλή, Μηίτσα. Γκέκος, Γεώργιος. (Ημερολόγιο 2019). Θεόφιλος Χατζημιχαήλ στο Βόλο και στο Πήλιο. Βόλος: Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών, σσ. 19-20.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου