Του ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗ
Σαν πρόκες να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην μπορεί να τις πάρει ο αέρας»
Έγραψε ο ποιητής
Έτσι που φυτρώνουν οι λέξεις τώρα,
Και δεν μπορείς να τις συλλάβεις
Να τις κρατήσεις, να τις κάνεις δικιές σου
Να βγάλεις μ’ αυτές
Το υπάρχω σου, το εγώ σου
Να ξαναδείς το πριν
Μια και δεν μπορείς να σχεδιάσεις
Τίποτα πια,
Αφού το μέλλον είναι ελάχιστο, ως ανύπαρκτο
Κι οι μέρες άγνωστες
Γιατί να καρφωθούν σαν πρόκες
Για ποιον να μείνουν
Ποιον να διδάξουν, να οδηγήσουν
Να κρατήσουν, να σώσουν;
Οι λέξεις είναι πια μια ιστορία
Που δεν έχει γραφτεί κι ούτε πρόκειται
Να την θυμάται πια κανείς.
ΧΑΡΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ. «Τοπίο στην ακτή»· λάδι σε καμβά, 81Χ100 εκ. ΠΗΓΗ: paletaart – Χρώμα & Φως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου