«Μικρή γυναίκα
βλέποντας τη συμφορά
έχουν μεθύσει τα μέλη
σου από έρωτα
που θύεται αγνότερος
αντίκρυ στ’ άστρα
Κ’ εγώ θα μείνω μια
βρώμικη προσευχή
με κρύσταλλα χρωματιστά
ψηλά χαμένος».
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ.
(1995). «Μεσονύχτι» στο: Τα Ποιήματα, τ. Α΄. Αθήνα: Ίκαρος, σ. 59.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου