Του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΕΛΑΓΩΤΗ
Με μια βάρκα καρπούζι
περάσαμε τις συμπληγάδες
τραγουδώντας
πάνω στη ράχη του δελφινιού
Στην Ιωλκό
ή στην οδό Τραλλέων στα Πατήσια
πλημμύρισαν πανσέληνο
οι ταράτσες, οι δρόμοι, τα εκδοτήρια εισιτηρίων
ως και τα υπόγεια των φτωχών
Υπερίπταμαι
πάνω απ' τις πλημμυρισμένες πολιτείες
καθισμένος στα καπούλια του Πήγασου
κι ανακαλύπτω
ξαπλωμένη ανάσκελα στα βότσαλα της Εφταλούς
τη κιθάρα του Αρίωνα,
κουρδισμένη από μάστορα Μικρασιάτη
Υπερίπταμαι
πάνω απ' τις πλημμυρισμένες πολιτείες
κι ανακαλύπτω
Εσένα
λουσμένη σε πανσέληνο φως
Ιέρεια στον Ιούλιο των νησιών
Χιλιάδες ξυπόλητα ποδοβολητά στη βρεγμένη άμμο
για την υποδοχή
Καλώς όρισες.
Πρέπει να απλουστεύσουμε τις διαδικασίες επαφής
και να καταργήσουμε τους τύπους
και τα πρωτόκολλα
Να βρισκόμαστε πιο συχνά βρε αδερφέ,
κάθε φεγγάρι,
γυμνοί και άσπιλοι
Εκεί
στα βότσαλα της Εφταλούς
με την κιθάρα του Αρίωνα
και ένα καθρεφτάκι,
για να σου ρίχνω Πανσέληνο στα μάτια.
Σιωπηλή θητεία στην ποίηση... του Χρυσοστόμου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο το ποίημά σου Χρυσόστομε!
ΑπάντησηΔιαγραφή