Το Πάσχα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

«Το Πάσχα του 1887, ο Παπαδιαμάντης πηγαίνει στα Μεσόγεια της Αττικής, με σκοπό να εορτάσει μέσα σ’ ένα ταπεινό εκκλησίασμα. Ιδού τι διαπίστωσε: “…ευρέθησαν επτά ή οκτώ αυτοσχέδιοι ψάλται […] ήσαν εύρωστοι χωρικοί νεανίαι, και δεν τα έλεγον μεν απταίστως, αλλά δεν τα εδολοφόνουν ασυνειδήτως. Μόνον είς παραφώνως και ατάκτως έψαλλε, και ούτος ήτο διδάκτωρ της νομικής”[1]. Όποιος έχει πάει στην Εσπερία για να αγοράσει μυαλό, όποιος είναι δόκτωρ, μεγαλόσχημος, τιτλούχος, Παναγιώτατος, μεγαλειότατος, δεν έχει καμία τύχη μέσα στον κόσμο των διηγημάτων. Έτσι άλλωστε εξηγείται και η ιδιότυπη σιωπή τους. Παρότι η κοινότητα έχει πολλούς μορφωμένους: “Και ήσαν τόσοι και τόσοι στο χωρίον, σχολάρχαι, καθηγηταί, μισθοφόροι επιστήμονες με διπλώματα, μορφωμένοι ευπρόσωποι, καλλωπισμένοι”[2], πουθενά δεν γίνεται λόγος γι’ αυτούς».

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ. (1997). Αλέξανδρος Αδαμαντίου Εμμανουήλ. Αθήνα: Καστανιώτη, σ. 143.

[1] ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ. (1989). «Ο Επιτάφιος και η Ανάστασις εις τα χωρία», στο: Άπαντα, τ. 5ος. Επιμέλεια Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος. Αθήνα: Δόμος, σ. 121.

[2] ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ. (1989). «Το γράμμα στην Αμερική», στο: Άπαντα, τ. 4ος. Επιμέλεια Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος. Αθήνα: Δόμος, σ. 357.

1η Απριλίου: Οσία Μαρία η Αιγυπτία

Η οσία Μαρία η Αιγυπτία κεντά δια του Σταυρού τον δράκοντα της πορνείας. Έργο του ζωγράφου Γιάννη Μενεσίδη, από τη Δράμα, μαθητή του Νίκου - Γαβριήλ Πεντζίκη.

«Η οσία Μαρία η Αιγυπτία, κυριολεκτικά ερχόμενη από άλλο κόσμο, ιπτάμενη αφρόδιτη που μεταμορφώθηκε σε αγία, πατώντας πάνω στον δράκοντα της πορνείας και της ανομίας, τρυπώντας τον με το κοντάρι του Σταυρού, ιστάμενη ορθή σαν σε ανάληψη, μεταξύ ουρανού και γης, πορευόμενη την οδό της Παναγίας και των αγίων, κόρη Χριστού που άλλαξε σώμα και ψυχή και νου περιφερόμενη στις ερημιές ως να την εύρει ο αββάς με το δισκοπότηρο, να τη μεταλάβει».

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΓΟΥΝΕΛΑΣ. (1990). «Ο ζωγράφος Γιάννης Μενεσίδης», Σύναξη, τχ. 35 (Ιούλιος – Σεπτέμβριος), σ. 95.