Παναγία η Γαλακτοτροφούσα· 1784, υπό Μακαρίου Γαλάτη, Βυζαντινό
Μουσείο Αθηνών, [Κωνσταντίνος Δ. Καλοκύρης. (1972). Η Θεοτόκος εις την
εικονογραφίαν Ανατολής και Δύσεως. Θεσσαλονίκη: Πατριαρχικών Ίδρυμα Πατερικών
Μελετών, εικ. 42].
Θηλάζουσα Θεοτόκος (Litta Madonna)· υπό Leonardo da Vinci, Μουσείο Ερμιτάζ,
[Κωνσταντίνος
Δ. Καλοκύρης. (1972). Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν Ανατολής και Δύσεως. Θεσσαλονίκη:
Πατριαρχικών Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, εικ. 44].
«Όταν η θρησκευόμενη γριούλα στους Δαιμονισμένους του
Ντοστογιέφσκι λέγη ότι η Θεοτόκος είναι η “ποτισμένη γη” δεν θέλει να πη τίποτε
άλλο παρά να δείξη αυτό το μητρικό στοιχείο υπό την κοσμική μορφή τής τροφού
γης και υπό τη μορφή τής κοσμικής ψυχής που γεννά τους κόσμους».
ΠΑΥΛΟΣ ΕΥΔΟΚΙΜΩΦ. (2002). Η γυναίκα και η σωτηρία του
κόσμου, μτφρ. Νίκος Ματσούκας. Θεσσαλονίκη: Πουρναράς, σ. 323.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου