Ποιητική, θρησκευτική και θηλυκή ταυτότητα

«Η ΓΥΝΑΙΚΑ

Εσύ το Άξιον εστίν, Αναφωνήτρια,

η Αμπαγού, Αράπισσα και Αρβανίτισσα,

η Ασπροπαναγιά, Ασπροφορούσα, η Αφροδίτισσα,

Αντιβουνιώτισσα κι Αμπελοκήπισσα».

ΖΩΗ ΚΑΡΕΛΛΗ. 1988). Ικέτιδες. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής, σ. 44.

ΣΧΟΛΙΟ: Σ' αυτό το έμμετρο θεατρικό έργο της Ζωής Καρέλλη, (ψευδώνυμο της Χρυσούλας Αργυριάδου, αδελφής του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη), γυναίκες πρόσφυγες έρχονται να ζητήσουν άσυλο σε ένα χωριό που ο κατακτητής το έχει απομονώσει με τη διαταγή να μη δεχτεί ξένους. Οι γυναίκες του Χορού εμφανίζονται να «είναι ντυμένες με την καθημερινή φορεσιά των γυναικών της Πυλαίας», χωριού τότε της Θεσσαλονίκης.