«Όχι, θα παίξουμε εν ου παικτοίς!»

Η λέξη Ελευθερία είναι σχετική, Ελλάς
επίσης σχετική - αυτό το παραδέχονται όλοι.
Κόβοντας κάτι από τη μια, προσθέτοντας στην άλλη κάτι,
τουλάχιστον φαινόμαστε - κι εν μέρει είμαστε -
και φιλελεύθεροι κι εθνικοί συνάμα.

Αν κάποιοι βλάπτονται απ' τα μέτρα μας, οι άλλοι ωφελούνται
κι αν μερικοί μεμψιμοιρούν, στραβοκοιτούν ή έστω κάνουν που αντιδρούνε
αυτό το επιτρέπουμε, το ενθαρρύνουμε αυτό - με μέτρο.
Εμείς, στενά δεν ερμηνεύουμε τ' άγια των αγίων!

Άμα το παρακάνουν όμως κι αρχίσουν τις φωνές
τα «κλέφτες» «τύραννοι» τα «κάτω» κι άλλα που τα συνηθίζουν
και βγουν στους δρόμους συν γυναιξί και τέκνοις
και τα λένε στ' ανοιχτά και πια δεν παίρνουν από λόγια κι απ' αστεία,
ορμούν οι γυμνασμένοι νόμοι σα σκυλιά και τους κατασπαράζουν,
γονατιστοί στις πλάκες έλεος ζητούν, ομολογούν οι άθλιοι το λάθος
το διαλαλούνε στις πλατείες.

- Όχι, θα παίξουμε εν ου παικτοίς!

 ΠΑΝΟΣ Κ. ΘΑΣΙΤΗΣ. (1980). «Μαθήματα», στο: “Ελεεινόν Θέατρον”. Αθήνα: Κέδρος, σ. 13.