Φθινόπωρο

Ονειρεύομαι ένα άγαλμα να κλαίει μες στην ομίχλη, έναν φυλακι-

      σμένο να τραγουδά

μια γυναίκα να μην κλέβει τα χρόνια της, ένα παιδί που να μη ρωτά.

Το φθινόπωρο θα μαζέψω όλα τα φύλλα στην πόρτα μου να γείρει η

     χαμένη ζωή μου.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ. (1990). «Φθινόπωρο», στο: Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου. Αθήνα: Κέδρος, σ. 95.