«(Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει)»

Χείλια, φρουροί της αγάπης μου που ήταν να σβήσει

χέρια, δεσμά της νιότης μου που ήταν να φύγει

χρώμα προσώπου χαμένου κάπου στη φύση

δέντρα… πουλιά… κυνήγι…

Κορμί, μαύρο μες στο λιοπύρι σαν το σταφύλι

κορμί πλούσιο καράβι μου, πού ταξιδεύεις;

Είναι η ώρα που πνίγεται το δείλι

και κουράζομαι ψάχνοντας τα ερέβη…

(Η ζωή μας κάθε μέρα λιγοστεύει).

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ. (1998). «Ρίμα», στο: Ποιήματα. Αθήνα: Ίκαρος, σ. 23.